assalammualaikum....
baru pulang dr majlis taklim.....penat tp rasa ada sesuatu yg perlu di corat-coretkan di sini...
tentang susahnya nak menjadi seorang muslimah yg baik....ya allah....Bagaikan dihempap satu benda besar..apa yg telah ditakdirkan, inilah juga akan dihadapi..bagaimana mungkin hati ini selari dengan keinginan sekiranya jiwa masih mencari-cari??? Yaa Dhoorru la tushib dhorroka wadhorro man yadhurru 'alainaa ....
pernahkah sahabat melalui situasi yg sebegini...
Lelaki : Awak kat mana?
Ana : nak balik umah.
Lelaki : Ye ke. Awak tunggu saya kejap boleh? Biar saya hantar awak balik.
Ana : Takpe lah awak, saya boleh balik dengan bas. Lagipun bas banyak.
(Terus mendesak)
Lelaki : Ke awak dengan seseorang yang lain?
Ana : Awak, bukan kah kalu awak ambil saya kita akan berdua je dalam kereta. Dan bukankah yang berdua akan ada peneman yang ke3,syaitan.
Lelaki : Kenapa dengan awak nie?
Ana : Saya nak berubah ke arah yang lebih baik. Saya nak mencari cinta Allah ke dunia yang lebih abadi.
Lelaki : Baguslah. Tapi awak harus tahu, cinta yang suci pasti akan dapat menghapuskan syaitan.
Ana : (Terdiam).
Apa maksudnya cinta yang suci pasti akan dapat menghapuskan syaitan? bukan kah cinta yang paling suci cinta pada Allah.
Ana : nak balik umah.
Lelaki : Ye ke. Awak tunggu saya kejap boleh? Biar saya hantar awak balik.
Ana : Takpe lah awak, saya boleh balik dengan bas. Lagipun bas banyak.
(Terus mendesak)
Lelaki : Ke awak dengan seseorang yang lain?
Ana : Awak, bukan kah kalu awak ambil saya kita akan berdua je dalam kereta. Dan bukankah yang berdua akan ada peneman yang ke3,syaitan.
Lelaki : Kenapa dengan awak nie?
Ana : Saya nak berubah ke arah yang lebih baik. Saya nak mencari cinta Allah ke dunia yang lebih abadi.
Lelaki : Baguslah. Tapi awak harus tahu, cinta yang suci pasti akan dapat menghapuskan syaitan.
Ana : (Terdiam).
Apa maksudnya cinta yang suci pasti akan dapat menghapuskan syaitan? bukan kah cinta yang paling suci cinta pada Allah.
Lelaki : Boleh kita jumpa.
Ana : Boleh tapi dengan syarat ada peneman.
Lelaki : Ala sekejap je saya nak jumpa.
Ana : Walau sekejap tak salah kan kalu berteman. Buat pengetahuan awak,saya tak nak keluar dengan awak tanpa ada peneman walau sekejap. Lebih baik saya tak keluar langsung.
Lelaki : Kenapa?Hina sangat ke saya samapai awak tak nak jumpa.
Ana : Astagfirullah, tidak pernah saya nak menghina mana-mana manusia yang begitu sempurna ciptaan Allah. Bukan kah kalu keluar berdua itu akan ada yang ke 3,syaitan.
Lelaki :(Terdiam).
Kenapa nak rasa terhina bila seorang perempuan menolak ajakan seorang lelaki ajnabi, bukankah itu adalah yang terbaik.
Sungguh ana rasa sangat sedih dengan dugaan yang mendatang. Begitu susah rupanya nak berubah ke arah yang lebih baik. Ya Allah,semoga iman Ana ini terus kekal, jagan diumbang-ambingkan ia. Benar kata Rasullulah, perempuan adalah fitnah kepada lelaki...
hati-hati kita adalah fitnah dunia....
